the country-side
Door: Marja
Blijf op de hoogte en volg Marja
10 Januari 2015 | Cambodja, Khett Siem Reab
Zaterdag 10 januari.
We brengen t er wederom niet vanaf: Hans hoest zich een breuk en ik voel me grieperig en ben snotverkouden. Die airco's zijn de boosdoener!
Maar as you know; we laten ons niet van t platteland slaan en gister hebben we de dag daar doorgebracht. N tour geboekt omdat je deze ervaring op eigen houtje nooit kunt beleven. (Www.tripleacambodja.com)
We fietsen over rode fijne grindwegen, herkennen het uit Laos. Alles heeft een stoffige oranje-rode laag. We beleven het leven van alle dag, bezoeken een lokale markt waar de vis de boventoon voert. Het Tonle Sap meer is vlakbij...
Er is een overvloed aan vis: alles wordt gegeten, incluus de kop ! Niets wordt verspild. De vis die niet verkocht gaat worden die dag, wordt gedroogd. Van een houdbaarheidsdatum nooit gehoord en de keuringsdienst van waren zou overuren moeten draaien hier.
Het vlees en de vis ligt met een temperatuur van boven 30 graden lekker in de zon voor te bakken, vliegen en ongedierte hebben vrij spel..
Via smalle paadjes, langs n klein kinderrijk gehuchtje van 3 huizen, komen we bij de restanten van de Premunti Tempel. Deze is zo'n 300 jaar ouder als Angkor Wat volgens de gids. (We hebben trouwens een private tour:vandaag zu de groep uit 11 personen bestaan! Mazzel).
We hebben er een korte stop, de kinderen uit t gehucht zijn ons gevolgd en zwermen om ons heen. Ik zet mijn waterfles even op een muurtje om een paar foto's te kunnen maken. Even later is het flesje weg; opgedronken door een van de kinderen. Zo gaat dat....
Ze zijn arm maar ze stralen, zijn gelukkig met hun way of living.
De meesten gaan na de lagere school hun ouders helpen en blijven ongeschoold. De oudste kinderen zorgen voor de jongsten, gezinnen zijn groot.
We delen mandarijnen en banaantjes uit en zetten onze tocht voort. De snelste kinderen springen op onze pakkendrager ommee te liften......t gaat allemaal vanzelf....
Later nemen we de boot in Kompong Khleang om de floating villages op t meer te bezoeken. De laatste vonden we aardig maar niet echt interessant. Maar Kompong Khleang daarentegen. ....
We hebben onze ogen uitgekeken, verwonderd, verbaasd. Mensen bouwen hun huizen op palen van soms wel 4 meter hoog. Er komt geen schoonheidscommissie aan te pas, t is een kleurrijk geheel. Het water uit de rivier kan enorm stijgen in het natte seizoen. Op deze manier houden ze toch droge voeten in huis. Het gebeurt zelfs dat er bij extreem hoog water, een 2e verhoogde vloer gelegd wordt. In deze tijd van het jaar kom je over de weg maar in t natte seizoen ga je per boot van huis. Wat zijn ze vindingrijk: op deze manier is ogenschijnlijk onbruikbare grond, bruikbaar geworden. Het dorp is enorm. Het hout wat gebruikt wordt, gaat zo'n 40-50 jaar mee, ondanks dat ze regelmatig langdurig in t water staan.
Vanuit Kompong Khleang varen we in 3 kwartier naar de floating villages en t immense Tonle Sap meer. We varen door een vruchtbaar gebied waar boeren in een half jaar tijd moeten zaaien en oogsten. Ze bouwen een primitief onderkomen en bewerken het land, rijst en groene bonen worden verbouwd. Als het regenseizoen begint, wordt alles afgebroken en wachten ze in hun dorp tot het water weer gezakt is en begint het weer van voor af aan...
Nog even een weetje....t Tonle Sap meer neemt in t natte seizoen wel tot 5x in oppervlakte toe en tot 70x in volume. Het water komt uit Tibet en de Mekong.
Wat een bijzondere dag en een eye-opener...
Marja
We brengen t er wederom niet vanaf: Hans hoest zich een breuk en ik voel me grieperig en ben snotverkouden. Die airco's zijn de boosdoener!
Maar as you know; we laten ons niet van t platteland slaan en gister hebben we de dag daar doorgebracht. N tour geboekt omdat je deze ervaring op eigen houtje nooit kunt beleven. (Www.tripleacambodja.com)
We fietsen over rode fijne grindwegen, herkennen het uit Laos. Alles heeft een stoffige oranje-rode laag. We beleven het leven van alle dag, bezoeken een lokale markt waar de vis de boventoon voert. Het Tonle Sap meer is vlakbij...
Er is een overvloed aan vis: alles wordt gegeten, incluus de kop ! Niets wordt verspild. De vis die niet verkocht gaat worden die dag, wordt gedroogd. Van een houdbaarheidsdatum nooit gehoord en de keuringsdienst van waren zou overuren moeten draaien hier.
Het vlees en de vis ligt met een temperatuur van boven 30 graden lekker in de zon voor te bakken, vliegen en ongedierte hebben vrij spel..
Via smalle paadjes, langs n klein kinderrijk gehuchtje van 3 huizen, komen we bij de restanten van de Premunti Tempel. Deze is zo'n 300 jaar ouder als Angkor Wat volgens de gids. (We hebben trouwens een private tour:vandaag zu de groep uit 11 personen bestaan! Mazzel).
We hebben er een korte stop, de kinderen uit t gehucht zijn ons gevolgd en zwermen om ons heen. Ik zet mijn waterfles even op een muurtje om een paar foto's te kunnen maken. Even later is het flesje weg; opgedronken door een van de kinderen. Zo gaat dat....
Ze zijn arm maar ze stralen, zijn gelukkig met hun way of living.
De meesten gaan na de lagere school hun ouders helpen en blijven ongeschoold. De oudste kinderen zorgen voor de jongsten, gezinnen zijn groot.
We delen mandarijnen en banaantjes uit en zetten onze tocht voort. De snelste kinderen springen op onze pakkendrager ommee te liften......t gaat allemaal vanzelf....
Later nemen we de boot in Kompong Khleang om de floating villages op t meer te bezoeken. De laatste vonden we aardig maar niet echt interessant. Maar Kompong Khleang daarentegen. ....
We hebben onze ogen uitgekeken, verwonderd, verbaasd. Mensen bouwen hun huizen op palen van soms wel 4 meter hoog. Er komt geen schoonheidscommissie aan te pas, t is een kleurrijk geheel. Het water uit de rivier kan enorm stijgen in het natte seizoen. Op deze manier houden ze toch droge voeten in huis. Het gebeurt zelfs dat er bij extreem hoog water, een 2e verhoogde vloer gelegd wordt. In deze tijd van het jaar kom je over de weg maar in t natte seizoen ga je per boot van huis. Wat zijn ze vindingrijk: op deze manier is ogenschijnlijk onbruikbare grond, bruikbaar geworden. Het dorp is enorm. Het hout wat gebruikt wordt, gaat zo'n 40-50 jaar mee, ondanks dat ze regelmatig langdurig in t water staan.
Vanuit Kompong Khleang varen we in 3 kwartier naar de floating villages en t immense Tonle Sap meer. We varen door een vruchtbaar gebied waar boeren in een half jaar tijd moeten zaaien en oogsten. Ze bouwen een primitief onderkomen en bewerken het land, rijst en groene bonen worden verbouwd. Als het regenseizoen begint, wordt alles afgebroken en wachten ze in hun dorp tot het water weer gezakt is en begint het weer van voor af aan...
Nog even een weetje....t Tonle Sap meer neemt in t natte seizoen wel tot 5x in oppervlakte toe en tot 70x in volume. Het water komt uit Tibet en de Mekong.
Wat een bijzondere dag en een eye-opener...
Marja
-
10 Januari 2015 - 08:48
Simone:
Hoi Hans en Marja,
Wat een leuk reisverslag, jammer van de lichamelijke ongemakjes, maar jullie laten je er niet door uit het veld slaan.
Het lijkt me een prachtig land.
Veel reisplezier en ik geniet mee met jullie verhalen.
Liefs -
10 Januari 2015 - 10:13
Mari:
Leuk om jullie verhalen met foto's te lezen en te zien.
Ziet er allemaal relaxed uit, ook het fietsen.
Snel opknappen, dan kunnen jullie er nog meer dan nu, van genieten. -
10 Januari 2015 - 12:29
Noud Smits:
Een knap verhaal, waarbij je enigszins de beleving ervan ondergaat. Het is natuurlijk anders dan de realiteit. Beterschap met jullie "verkouden ongerief".
Nettie en Noud -
10 Januari 2015 - 12:37
Thea:
Hoi hans en marja
In korte tijd al veel mooie dingen gezien. Zijn jullie ook al savonds in siem reap geweest? Geen aanrader hoor.
De airco op +/- 25 gr. Of hoger.
Liefs en geniet thea -
10 Januari 2015 - 20:17
Annie:
Hey Hans en Marja,
Het zit jullie tot nu toe niet mee.
Koffer kwijt en nu verkouden en grieperig.
Flinke borrel doet wonderen.
Geniet van jullie welverdiende vakantie.
Annie en Gerrie
-
11 Januari 2015 - 21:55
Jan:
Wat een belevenissen, jullie hebben nu al ontzettend veel gezien !
Ik hoop dat je nog veel zult tegenkomen waarover je je kunt verwonderen en verbazen.
groet, Jan -
12 Januari 2015 - 11:43
Sien:
Ondanks wat lichamelijke probleempjes.........GENIET.
Leuk om jullie belevenissen te kunnen lezen.
Groet Sien
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
