life is good!

Donderdag 22 januari.

Over n uurtje varen we met Hans en zn boot de rivier op: sunset rivercruise....
Ik heb nog even tijd om wat te schrijven.
Eergisteren op Fisher eiland zijn we verrast door de vele zoutmeren en t harde werk wat er verzet wordt door de Cambodjanen, zwoegen met t zout in deze hitte, kilo's tegelijk worden naar de zoutschuur gesjouwd.

Gisteren zijn we met de scooters Bokor mountain opgereden. Getankt net voor we de berg opreden, we waren gewaarschuwd! T is zo'n 35 km omhoog en ook weer naar beneden, en de scooters slurpen benzine...
Onderweg genoten van de natuur en de rust. Zo af en toe werden we ingehaald door een andere scooter of een minibusje vol toeristen. Hans spotte een grote Hornbill, prachtig....ze bleken met zn 2en: vlogen wat rond en streken hoog in de bomen neer....zo mooi, goed om een verrekijker bij te hebben. Even verderop spotten we er weer twee. Een foto is er niet van gekomen, ze waren te ver weg. We rijden verder, de weg naar boven is voortreffelijk, alsof je naar een grote stad rijdt. Maar niets is minder waar: een spookstadje, het karkas van een verlaten casino, gebouwd in 1925. Een katholiek, verlaten kerkje. Ooit is hier geprobeerd om iets van de grond te krijgen maar dat mislukte. In 1972 gooide de rode Khmer roet in de bergen...
Later, in 2008, is er een gigantisch hotel-casino gebouwd maar ook dat lijkt geen succes te hebben. Toch geven ze het niet op en blijven ze bouwen. 3maal is scheepsrecht? Of toch maar niet? T is zonde van die prachtige natuur..
Yeay Mao momument en de Popokvel waterval ( waar is t water??) aangedaan , ja en dan bedenk je: heb ik nog wel voldoende benzine!? We hebben aardig wat kilometers gemaakt daarboven ....en je moet er niet aan denken dat halverwege die berg je vehikel ermee ophoudt...
Het beinvloedt zelfs even het plezier in onze tocht. Hans besluit om de tank eens te aanschouwen, meteen biedt een cambodjaanse guard aan om benzine aan te laten voeren, hoe aardig! T bleek niet nodig te zijn, we konden de terugtocht aanvaarden!

In de avondschemering rijden we nog even weg om bij Rikitikitavi een hapje te eten, hoe lekker...
Het is donker als we terugrijden: de rode stoffige asfaltweg is onverlicht. T is opletten geblazen en ik ben opgelucht als we dn dam van Vedici weer oprijden.

Vandaag ben ik er op t fietske alleen op uit getrokken, Hans lambalt aan de rivier met een boek. Ik zie mn kans schoon om de lokale markt uitgebreid te bezoeken. Mn fietske kan ik voor 500 riel in de "bewaakte stalling " parkeren: dat shopt relaxt want er zit geen slot op.
Een gaaf duivelspakske voor ons kleine duveltje op de kop getikt: nou stop ik echt met kopen voor die lieve schat! Voor mezelf een paar teenslippers voor 2 usd, nice price. Nog snel even langs 2sisters voor een heerlijke verse brownie en ik mag weer thuiskomen...

We lamballen lekker samen verder deze dag....