a hell of a driver...
Door: Marja
Blijf op de hoogte en volg Marja
20 Januari 2015 | Cambodja, Kâmpôt
Dinsdag 20 januari.
Lucky we.....we zijn heelhuids aangekomen int paradijs! Dat was namelijk helemaal niet meer vanzelfsprekend gister.
In P.P. hadden we in een klein toeristenburootje om de hoek, 2 tickets met een minibus naar Kampot geboekt. Als service zouden ze ons om 7:00 uur op komen halen, helemaal top vonden wij. Gewassen en gestreken zaten we om 7 uur met onze koffers klaar voor het burootje. We kregen allebei een krukje om t leed van t wachten verzachten. Ja...wederom kwam het busje een half uur te laat. Geen probleem. We waren in de veronderstelling dat we weer naar een verzamelpunt zouden worden gebracht, waar t busje vol zou komen met passagiers. Na 3 kwartier door P.P. gescheurd te hebben: de chauffeur had een kort lontje en was gejaagd, zouden we toch onderhand wel bij het verzamelpunt moeten zijn! Die chauffeur beviel ons niet.
We reden de stad uit ! Hoezo?
Hans vroeg maar eens of hij ons misschien naar Kampot bracht. En jawel hoor, dat was correct. Hij verstond geen woord Engels maar Kampot begreep hij. Onze helse rit was begonnen. Met een snelheid van meer dan 100km/uur raasde hij over slechte drukke wegen. Soms inhalen als er al iemand voor hem aan het inhalen was. Door de dorpen werd nauwelijks vaart geminderd, levensgevaarlijk! Ik was zo bang om met het vliegtuig te verongelukken maar nu was ik mijn leven echt niet meer zeker: ik heb gebeden en gedacht dat t mijn lotsbestemming zou zijn als we zouden verongelukken. We hebben allebei meerdere malen gevraagd om vaart te minderen maar dan kregen we "yes yes" als antwoord. Ik moest op n gegeven moment zo plassen en hij stopte niet. Ik zou in de bus geplast hebben als hij niet gestopt zou zijn. Uiteindelijk werd de bus aan de kant gezet voor een korte plasstop.
Tot de laatste kilometer hebben Hans en ik echt peulen gescheten van de schrik. Wat een helse rit van 2,5 uur.
Villa Vedici maakt dat alles weer snel vergeten is. Genieten van t mooie weer, t zwembad, de rivier, de relaxte loungesfeer. Natuurlijk kom je bekenden tegen bij een nederlands guesthouse in Cambodja.
Het leven is goed!
Vandaag met de scooters de omgeving verkend.
Fisher island opgereden tot we niet verder konden, kijk maar eens naar de prachtige foto's. ....
Lucky we.....we zijn heelhuids aangekomen int paradijs! Dat was namelijk helemaal niet meer vanzelfsprekend gister.
In P.P. hadden we in een klein toeristenburootje om de hoek, 2 tickets met een minibus naar Kampot geboekt. Als service zouden ze ons om 7:00 uur op komen halen, helemaal top vonden wij. Gewassen en gestreken zaten we om 7 uur met onze koffers klaar voor het burootje. We kregen allebei een krukje om t leed van t wachten verzachten. Ja...wederom kwam het busje een half uur te laat. Geen probleem. We waren in de veronderstelling dat we weer naar een verzamelpunt zouden worden gebracht, waar t busje vol zou komen met passagiers. Na 3 kwartier door P.P. gescheurd te hebben: de chauffeur had een kort lontje en was gejaagd, zouden we toch onderhand wel bij het verzamelpunt moeten zijn! Die chauffeur beviel ons niet.
We reden de stad uit ! Hoezo?
Hans vroeg maar eens of hij ons misschien naar Kampot bracht. En jawel hoor, dat was correct. Hij verstond geen woord Engels maar Kampot begreep hij. Onze helse rit was begonnen. Met een snelheid van meer dan 100km/uur raasde hij over slechte drukke wegen. Soms inhalen als er al iemand voor hem aan het inhalen was. Door de dorpen werd nauwelijks vaart geminderd, levensgevaarlijk! Ik was zo bang om met het vliegtuig te verongelukken maar nu was ik mijn leven echt niet meer zeker: ik heb gebeden en gedacht dat t mijn lotsbestemming zou zijn als we zouden verongelukken. We hebben allebei meerdere malen gevraagd om vaart te minderen maar dan kregen we "yes yes" als antwoord. Ik moest op n gegeven moment zo plassen en hij stopte niet. Ik zou in de bus geplast hebben als hij niet gestopt zou zijn. Uiteindelijk werd de bus aan de kant gezet voor een korte plasstop.
Tot de laatste kilometer hebben Hans en ik echt peulen gescheten van de schrik. Wat een helse rit van 2,5 uur.
Villa Vedici maakt dat alles weer snel vergeten is. Genieten van t mooie weer, t zwembad, de rivier, de relaxte loungesfeer. Natuurlijk kom je bekenden tegen bij een nederlands guesthouse in Cambodja.
Het leven is goed!
Vandaag met de scooters de omgeving verkend.
Fisher island opgereden tot we niet verder konden, kijk maar eens naar de prachtige foto's. ....
-
20 Januari 2015 - 15:38
Thea:
whaaauw, jullie zijn al in Villa Vedici. SUPER. En dan die foto's....ooh heimwee
Ik krijg n brok in mn keel als k het moestuintje zie. Wij logeerden in het Kmerhuis en we kwamen er elke dag n paar keer langs. Dat proces van kleine plantjes tot de oogst hebben we 6 weken gevolgd.En ff met t boerke buurten natuurlijk. En nu staat t er weer mooi bij.
Groeten voor Hans, Sheyha, Frank, Sjors, Simone, Ed en het team. We missen hen.
Have fun in het mooie Vedicihuis en Kampot. -
20 Januari 2015 - 18:59
Judith:
Hoi Hans en Marja,
Leuke verslagen, ik heb ze allemaal gelezen :) Ben blij dat jullie het zo leuk hebben daar. Voor Hans: Ik zwoeg wel voor het kwaliteitsonderzoek, ik zeg nog genieten voor hoe lang je daar bent :D
Liefs van mij.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
